::::: این خدا را مهربان پنداشتم:::::

میروم با کوله باره غصّه ها خسته و پژمرده تا سوی خدا میروم شاید رسم برخانه ای  فکر فردا ها نباشد درسرم میروم از این دیار  زرق وبرق تا به جایی که شود تاریک وسرد این دل شوریده را غسلش کنند      شستشویش هم دهنددفنش کنند   قلب غمگین مرا بر قلب یک محتاج زنید این دو چشمان مرا هم به نابینا دهید  هرچه اورگان در وجوداست به بیماران دهید  میروم جایی که ازهردق دقه دوری کنم  اشک ریزان دلم را داخل گوری,غمگین,محتاج ...ادامه مطلب