::::: این خدا را مهربان پنداشتم:::::

v :::::درخیالم مهربانی کاشتم::::: :::::درخیالم مهربانی کاشتم::::: روزگاری باورایی داشتم یک غروری با خدایم داشتم آنقدر دوری میکردم از بدیدرسرم بذر وفا میکاشتم با خودم گفتم محبّت کار توست هرچه میکاریهمان برداشت توستدرخیالم مهربانی کاشتم باخدارازونیازی داشتمنیمه شب دستم بسوی آسمان دربدر دنبال اوبا ناله های بیکران شاید اوقدرت دهد بر ناتوان یا شفا بخشدهرآنچه آشکارهست یا نهان وقت وبی وقت من دعا میکردم بارالاها را حی صدا میکردم فکر میکردم او نگاهش بر من استدر نیایش هااو بالای سر است آههههههحال میبینم همه افکارمن چون خیالی باطل استهیچ خدایی نیستخودش ول معطل است هیچ خدایی نیست خودش ول معطل است + نوشته شده در شنبه چهاردهم بهمن ۱۴۰۲ ساعت 22:45 توسط سمیرا | بخوانید, ...ادامه مطلب