::::: این خدا را مهربان پنداشتم:::::

وای که چقدر تنگ دلم  زندگی بی رنگ برامروزای بودن تو چه خوب باصفا بود هرجانگاه میکردممحبّت و وفابود وقتی تو رفتی آسمون انگار همه را بردی خالی شده خانه ما مرا  با خودنبردی  هرچه که میگذره زماننیاز بتو زیاده  میآم روخاکت میشینم  میگم بابا  ببین منو چه حال وروزی دارم  تنها گذاشتین من و روزخوشی ندارم  غمها شده رفیق من  صبروقرارنمونده بگوبابا تا کی باید منتظر آمدن پیش شما بمونم؟  تحمّلم تموم شده باورام همه مرده حقّی که حرفش میزنند خود خدا خورده نصیب من درس وکارو غصّه نسل منو همین خدا به خاک وخون کشوندهتنهایی وسکوت دل رفیق  هر زمانند  بدون هیچ توّقعی کنار تو میموننددرده دلم زیادو طاقت گفتنم نیست                  خسته ومانده شده ام     دلیل بودنم چیست؟خسته ومانده شده امدلیل بودنم چیست؟ نوشته شده در پنجشنبه نوزدهم خرداد ۱۴۰۱ساعت 8:44 توسط سمیرا| | بخوانید, ...ادامه مطلب