::::: این خدا را مهربان پنداشتم:::::

::::: آن خدا را پادشاه پنداشتم::::: فکر میکردم خدا بالاسراست اوخبردارد زما وناظراست درخیالم خانه اش برروی ابر روشنایی میکند یک رهبر استفکر میکردم که کاخش از طلاستشب سوسو میکند او قادراستمن به رویای خودم اطراف اوهم فرشته کاردارد هم پری من به سر خواب و خیالی داشتم آن خدا را پادشاه پنداشتم آسمان را سجده میکردم عجیبدستها بالا میرفت بی دریغ زیرلب حی شکر میکردم خدایم عادل است برخلاف راه او حتماً زشت وباطل است درخیالم کلی زاهد آفرید هم امام و هم پیامبر آفرید این همه از خوبیهای او نوشتند در کتاب خواندم و خواندم ندیدم من جواب درعمل هرکس به یک جایی رسید با خدا همدست شدهزیردست هرگز ندید حال خدا هم گشته از ملت جدا بنده ها آواره گشتندو رها چند دهه گم کرده راه راست را هیچ کس از خانه اش آگاه نشدیکنفرهم تا به حال او را ندیدروزوشب من در خیال دیدنش بی مروت یادی از ایران نکرد من به ذهنم یک خدایی داشتم عادل و خوشرو غروری داشتمحال بینم آن خدا فکرو خیالی بیش نیست یک دروغ بودو حبابی بیش نبودگر خدایی بود خدای ما نبوددرمیان مردمان ما نبودمهربان دلسوز ویا راستگو نبوددردلش هرگز سردوستی نبوددشمنیش با مردم ایرانی بوددشمنیش با مردم ایرانی بود نوشته شده در چهارشنبه نوزدهم مهر ۱۴۰۲ساعت 4:48 توسط سمیرا| | بخوانید, ...ادامه مطلب

روزگاری حال شادی داشتم خنده ای شیرین به لب  شوق و صفایی داشتم   این زمان لعنتی چشم دیدن را نداشت  با حسودی غصّه و غم را تو قلبم جا  گذاشت  هر چه آمد بر سرم گفتم خدااینطورنوشت         خواست او بودو صلاح وسرنوشت  فکرمیکردم خداوند عادل است   کل دنیا را فقط او رهبر است من نمیدانستم  که از روزازّل این , ...ادامه مطلب