:::::چشم خسته دل شکسته :::::

گریه کردم ناله کردم

 دل آرامش نداشت 

 غصّه خوردم

اشک ریختم

چشم   پروایی نداشت

 
هر کسی در زد فکر کردم تویی 

در اتاق خلوتم ساکت نشستم

هیچ همدردی نداشت

با خیالت راه رفتم تمام شب را  

قاب عکس روی دیوار

با سکوتش آههه آرامم نکرد  

شعر نوشتم پاره کردم

شعر خواندم گریه کردم 

با نوشتن

شعر خواندن

پاره کردن

باز آرامم نکرد  
 
شب به آخر هم رسید

این صبح یاریم نکرد 

صبح به ظهره  و

شب به تاریکی زده

وای که این قلب گرفتار

یک مداوایی نداشت 

خواستم با تو کمی حرفی زنم 

بخت بد باتو شدن را

لحظه ای راضی نکرد

 با خودم گفتم

بگویم عاشقم

 دل بگیرم

دل ببندم

هر چه باشد لایقم

درسرم این کار

 حتیً دل سپردن را

کسی باور نکرد

آه کشیدم

شکوه کردم

نای فریادم نبود 

چشم خسته#

دل شکسته#

 بردرو دیوار خانه

غم نشسته 

خواندن وبلاکها

بیدار ماندن

باز آرامم نکرد

 
با خودم گفتم

خدایا خسته# ام

از تو واز آشنا آب و هوا 

از زمان

اززندگی  

ازآسمان

 از روزگار بی وفا

فکر مردن کردم و

دل را بریدم از همه  

 
جان به مرگ تسلیم کردن

 عاقبت بر خاک رفتن

جان به عزرایٔیل سپردن

 آهههههههه آرامم نکرد
 
هیچ آرامم نکرد

 
هیچ آرامم نکرد