:::::گر انتهار نکند چه کند؟:::::

 گر روح رود ازجسم

این تن چه کند؟  

چوابر تیرو تاریک شود

بی آفتاب چه کند؟

اگرریشه درخت بر اثر تیشه ازبین رود

ساقه وبرگ آن بی پایه چه کند؟

هیچ فکر کرده ای اگر روئیدن سبزیها

شکوفه دادن درختان نبود

نفس کشیدن وادامه زندگی را چه کند؟

صحرا ی خشک رود های بی آب

باغهای بی گل را چه کند ؟

اگر دلی بسوزدو آب هم خاموشش نکند

با زخم سوزش ماندنی چه کند؟

باتن بی روح با دل زخمی

با ناامیدی فرداچه کند؟

با ناله بادو بازردی برگان له شده

زیر پا چه کند؟

قلب بیجان که گرفته از غم

دل شکایتی نداردو

دردرون رازها انباشه چه کند؟

 زمین خشک را

چون کویر به حال خود رها کردند 

وجادّه های بی مسافر

پراز سنگ وکلوخ را چه کند؟  

قاصدکهای انباشته

  که هرگز به مقصد نرسیده  

 چشم انتظاردوستی را میکشد

تا آرزویی کند به هوا بفرستد چه کند؟

به خفتگان دل افسرده آسمان چه کند ؟

خش خش برگهای ریخته

 قایق شکسته

یکطرف قابلمه زنگ زده وبی رنگ و روی

که سالهاست دست نخورده چه کند؟    

روزگار خسته

با نفس بریده

این وآن در جنگ هست    

خدای نا دیده

به این همه حقّ نا حقّ چه کند؟ 

بوسه زنبور بروی  گلها

خودافسانه ای دارد

تو بگو این همه غصّه

بر روی دوش کشیدن

گر انتهار, نکند چه کند؟

گر انتهار, نکند چه کند؟