:::::فریاد به هر جا میزنیم:::::

روزگار پیر هم هر روز سازی میزند

  گاه سیل

گاه زلزله

دست به کشتن میزند

 مادررنجیده

با چشمان اشک

ناله  بر جسم به خون غلطیده

فریاد میزند

روز ما  سخت بودو

وبا کلی تلّاش

  اوتماشاه میکند

 لبخند بیجا میزند

زندگی ما  شده بازیچه اش

           
 گاه زیبایی دهد

گویی جهان ازآن توست

غنچه های گل

سبزی صحرا

 همه فرمان توست

تا به خودآیی چه کرد این روزگار

چه تلافی میکند این کردگار

هم جوانی شد هدر دراین زمان

هم شکنجه میکنند نا بخردان

 دست به بالا میکنیم

فریاد به هر جا میزنیم

باز این روباه پیریک تیر دیگر میزند 

بر قلب تو زخم میزند

نیرنگ دیگر میزند

یک ساز دیگر میزند

هی میزند

هی میزند ...