شرط میبندم
که خنده باز بر لبها بیآد
گریه ها پایان بگیرد
شادی در دلها بیآد
شرط می بندم
محبّت جانشین کین شود
کوچه ها خوشبو
هم نورانی هم آذین شود
شرط می بندم
وطن از آن ماست
هر کجا باشیم
بگوییم خاک ایران
ارثی اجداد ماست
شرط می بندم
یه روز آزاد شود
خالی از ماتم شود
ما بسازیم دوباره
کشوری آیاد شود
شرط می بندم
خیابان های ایران
رقص وآواز سر دهند
مهر عشق و دوستی را
به هم هدیه کنند
شرط می بندم
که ایران سر زمین زنده هاست
خون ریخته جوانان
شاهد فردای ماست
جانفشانی میکنند درراه آن
جاده اش بی انتهاست
نوشته شده در یکشنبه بیست و یکم آبان ۱۴۰۲ساعت 17:20 توسط سمیرا| |
::::: این خدا را مهربان پنداشتم:::::...
ما را در سایت ::::: این خدا را مهربان پنداشتم::::: دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : mis-samira بازدید : 28 تاريخ : سه شنبه 30 آبان 1402 ساعت: 13:43